Ja, elke leesactie wordt vastgelegd. Daardoor kan de zwangere zien, wie welke informatie bekeken gezien heeft. Als zij het daar niet mee eens is kan zij daar verantwoording over vragen.
De zwangere bepaalt wie wat mag zien, en wanneer. Ze kan daarbij geholpen worden door een zorgverlener, bijvoorbeeld wanneer ze zelf niet zelf kan of wil bepalen, maar uiteindelijk beslist de zwangere. Gegevens delen kan helpen wanneer een zwangere naar een andere zorgverlener wordt doorverwezen. Maar als de zwangere beslist dat de informatie niet gedeeld mag worden, dan mag niemand de gegevens inzien. Consequentie is dan dat de zwangere alle informatie zelf moet delen met de andere zorgverlener. Maar dat is in dat geval haar eigen keuze.
De informatie wordt beheerd door de zorgverlener en de zwangere. De informatie staat in kleine datafiles. Deze datafiles staan op verschillende plaatsen, onzichtbaar van buitenaf en alleen toegankelijk volgens een register. In het register staat, waar u wat kunt vinden.
Het register staat binnen het zorgnetwerk dat zowel fysiek als juridisch beveiligd is. De zorgverlener voegt informatie toe, de zwangere bepaalt wie wat mag zien en wanneer.
De toegang tot de gegevens is afgeschermd via consent regels (APPC) en voldoet aan NEN7510. De toegang tot het register is afgeschermd met IT-technieken (veilig netwerk, firewalls, poorten, etc.).
De informatie is alleen toegankelijk via een beveiligd zorgnetwerk, daarbinnen staat het register wat alleen te benaderen is door geautoriseerde zorgverleners. In het register staat geen informatie. Er staat alleen waar informatie te vinden is. Dit zijn de repository’s. In de repository staan kleine datafiles, de zogenaamde zorginformatiebouwstenen, in een datafile staat de informatie encrypted. Alleen via een sleutel is deze leesbaar. Door verschillende informatiebouwstenen te verzamelen en samen te voegen ontstaat een leesbaar geheel.
Voordat de file opgeslagen wordt, wordt deze encrypted met een unieke sleutel die is vastgelegd door de zwangere bij haar identificatie, door middel van bijvoorbeeld DigiD of Idensys of andere technieken. Met dezelfde sleutel wordt de data ook weer decrypted voordat het gepresenteerd wordt. De gegevens worden getransporteerd tussen de verschillende systemen volgens end-to-end encryptie.
Het consent (de toestemming van de zwangere) wordt vastgelegd in de XDS-omgeving. Dit kan op verschillende manieren ingevoerd worden; door de zwangere zelf via een app, door de zorgverlener, na mondelinge toestemming van de zwangere, rechtsreeks in de XDS-omgeving, of door de zorgverlener in het eigen zorgverlenerssysteem waarna het verwerkt wordt in de XDS-omgeving. De zwangere kan zien wie welke informatie heeft gelezen en wanneer.
Stichting CareCodex blijft met andere partijen werken aan steeds geavanceerdere methoden om de veiligheid te waarborgen.
Indien u deel wilt nemen aan de pilots kunt u contact opnemen met Stichting CareCodex. Ook als u meer vragen heeft of graag meer informatie wilt ontvangen horen wij graag van u.
In de periode van juni 2016 tot en met januari 2017 is in een drietal Verloskundig Samenwerkingsverbanden (VSV’s) gewerkt aan de zogenaamde ‘Proof of Concept’. Dit zijn de regio’s: Amsterdam Oost-Centrum, Amsterdam West en Hoorn. Deze regio’s zijn nu ook aangemeld als pilot voor de implementatie.
Het concept is ontworpen, het concept is bewezen, het is nu tijd voor starten van een pilot met drie VSV’s waarna de toepassing geïmplementeerd kan worden bij volgende VSV’s.
Voor de implementatie van het integrale dossier zijn er zes levels ontworpen. Met de naam ‘level’ wordt bedoeld: het totaal aan beschikbare functies in de betreffende fase. Te beginnen bij level één en bij uitbreiding van functies oplopend tot level zes.
De eerste stap in de realisatiefase is een live dossier implementeren in de drie pilot regio’s; als eerste in Amsterdam Oost-Centrum en Amsterdam West en daarna in regio Hoorn.
Binnen een tijdsbestek van twee maanden wordt in Amsterdam een zogenaamd ‘level 1’ dossier geïmplementeerd. Dit is een beperkt dossier waarbij het zorgnetwerk en XDS wel ingericht is, maar de documenten nog niet samengevoegd worden tot bijvoorbeeld een integrale zwangerschapskaart.
Gelijktijdig wordt gestart met de voorbereiding voor de implementatie van level 2 in Hoorn. Bij level 2 is er wel een integrale zwangerschapskaart. Voor de implementatie van level 2 in Hoorn wordt ingeschat dat een periode van circa vijf maanden nodig is. Op het moment dat level 2 geïmplementeerd wordt in Hoorn, kan ook Amsterdam het level 2 dossier in gebruik nemen. Voor de lange termijn worden vooralsnog zes levels voorzien.
Bij elk level wordt het implementatiedocument uitgebreid en verbeterd, waarna het toegepast kan worden bij de implementatie van volgende VSV’s.
Op dit moment is de lijst van de volgende VSV’s nog niet bekend.
De beveiligde netwerken voeren een abonnement op de toegang tot het netwerk. Het register staat binnen het netwerk en de kosten van het register worden betaald door de beheerder van het netwerk. De kosten zijn gebaseerd op het aantal personen in het register. De informatie is onbeperkt opvraagbaar (binnen consent). Het beantwoorden van de vraag wat de exacte jaarlijkse kosten zijn van deze oplossing is nu nog niet mogelijk. De pilots zullen het komende jaar veel informatie en inzicht opleveren waarmee dit wel concreet en kwantificeerbaar wordt.
Nee niet altijd, juist vanwege een integraal dossier staan alle gegevens van de patiënt, up to date, hierin. Wel kan er een wens zijn om gegevens over te nemen voor eigen administratie, maar de verwachting is dat dat minder wordt naarmate het vertrouwen groeit dat de benodigde informatie beschikbaar is. Overnemen is meer werk, is foutgevoelig, en moet gemarkeerd worden als kopie. Anders wordt de informatie dubbel gepresenteerd in het integraal dossier.
Het importeren van data in het eigen systeem is overigens wel mogelijk mits de leverancier van de eigen applicatie dit ook inbouwt. De methodiek biedt wel deze mogelijkheid.
Ja, alle acties die een zwangere zou willen doen, kan ze ook laten doen door een zorgverlener. Die kan in klare taal vragen stellen en antwoorden verwerken, en voorlezen wat er staat. De zorgverlener is gebonden aan geheimhoudingsplicht en is dienstbaar naar de zwangere.
Nee, de informatie gaat pas in XDS als de informatie gevalideerd is. Dit is een beslissing van de zorgverlener. Natuurlijk wil iedereen dat alles zo snel mogelijk gebeurt, maar als een zwangere thuis aan het baren is, dan heeft het dossier niet de eerste prioriteit. Bij een normale bevalling kan dan het dossier achteraf aangevuld worden.
Alleen bij een acute overdracht is het wenselijk dat de belangrijkste gegevens direct beschikbaar komen. Maar alleen als de zwangere toestemming heeft verleend.
Ja, ook al komt de zwangere niet bij haar eigen zorgverlener kan de zorgverlener evengoed toegang krijgen tot haar gegevens mits daar toestemming voor gegeven wordt door de zwangere. Een zorgverlener kan vanuit zijn of haar regio verbinding maken met het register in een andere regio. Daarmee kan de zorgverlener de informatie inzien waarvoor toestemming is verleend. Dit kan ook in het buitenland. De informatie wordt vertaald zodat de plaatselijke zorgverlener de informatie ook daadwerkelijk kan lezen.
Nee, dat is niet nodig. Er is een methode ontwikkeld waardoor de informatie op een vaste plaats op een scherm staat, op een scherm per zorgstap. Met de methode worden verschillende datafiles tot één scherm samengevoegd en de informatie op vaste plaatsen gepresenteerd.
Het zorgnetwerk voldoet aan de veiligheidsnormen volgens NEN7510 en het verwerken van de informatie wordt uitgevoerd volgens de wereldwijde IHE-XDS standaard. De beveiliging van gegevens valt binnen de Wet Beveiliging Persoonsgegevens.
Nee, dat is niet nodig. Niet alle leveranciers kunnen, of willen, de software aanpassen. Daarom is een methode ontwikkeld om de informatie die nu al beschikbaar is, te vertalen. Zo kunnen software systemen die nog niet met XDS om kunnen gaan, toch gekoppeld worden.
Zorgdomein wordt nu ingezet om een cliënt of patiënt te verwijzen, met de verwijzing wordt ook informatie over de zwangere meegestuurd. Verwachting is dat de verwijzing nog een langere periode gebruikt zal worden omdat juridisch duidelijk moet zijn wie de verantwoordelijkheid draagt voor de zorg van de patiënt op enig moment. De zorgdomein verwijzing kan ook opgenomen worden in XDS. De extra informatie hoeft niet meer meegestuurd te worden. De zorgverlener kan die lezen in het integraal dossier.
Zorgmail wordt nu ingezet om informatie te sturen aan een andere zorgverlener. Dit is vaak platte tekst en medisch jargon. Verwachting is dat dat minder gebruikt zal gaan worden als er een integraal dossier is. Onderling veilig vragen en antwoorden uitwisselen zal waarschijnlijk altijd blijven.
Een statistiekbeheerder kan alleen bij de geanonimiseerde data. Dit is echter data dat direct de juiste structuur heeft en is direct beschikbaar. Nu worden de gegevens nog ontvangen en eerst gecorrigeerd voordat het verwerkt kan worden (koude data). Met het anonieme integrale dossier is de informatie direct beschikbaar (warme data).
Binnen de VSV kan informatie met consent makkelijk en snel worden uitgewisseld. Via een integraal dossier zijn er minder missers bij overname van gegevens en is er minder administratie tijd benodigd.
De zorgverlener werkt binnen zijn/haar eigen zorgverlenersysteem. Binnen dit systeem is een extra tabblad toegevoegd met een viewer naar de gegevens van de zwangere. De zorgverlener hoeft niet opnieuw in te loggen of naar de gegevens van de zwangere te zoeken. Vanuit het eigen scherm zijn de belangrijkste opvraag gegevens bekend en de functie voor opvragen is direct ingelogd (single-sign-on).
De zorgverlener ziet per zorgstap de benodigde informatie. De informatie staat op een vaste plek in het scherm. Als er van een gegeven meer waarden beschikbaar zijn, dan wordt gemeld dat er een verschil is en waar de verschillen vandaan komen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een afwijkende a-terme datum.
De zorgverlener ontvangt uit XDS waarden met een datum. Deze waarden worden als stippen in een grafiek getoond en er wordt een grafieklijn doorheen getekend in de viewer. In de grafiek staan de toegestane boven- en onderwaarde. Ook wordt in de grafiek per waarde onderscheid gemaakt door wie die waarde gemeten is. De bloeddruk bijvoorbeeld kan ook door de zwangere zelf gemeten zijn en afwijken van de waarde die door zorgverleners gemeten is. De zorgverlener kan ervoor kiezen de verschillende waarden wel of niet mee te nemen in de grafiek (filter).
Informatie uit het eigen zorgverlenersysteem staan ook in het dossier.
De zwangere heeft toegang via een internetpagina op een pc of tablet, en/of via een app op een mobiele telefoon of tablet. Zij meldt zich via Idensys (of DigiD) met login en wachtwoord aan. De informatie over de zwangere wordt gelezen via XDS en aan haar in haar eigen taal gepresenteerd. Er wordt geen data opgeslagen in de vorm van bestandjes of cookies.
Ze ziet drie grote hoofdgroepen van informatie:
- haar eigen gegevens in de vorm van een integrale zwangerschapskaart;
- de schermen voor het verlenen van consent;
- de schermen met de historie (wie heeft wat en wanneer gezien).
In de toekomst komt daar ook het individueel zorgplan bij.
De onderzoeks- en ontwerpfase hebben zich gekenmerkt door veel spontante initiatieven, ongeplande samenwerkingsrelaties en een onderzoekend en experimenteel karakter. Een deel van de initiatieven zijn genomen vanuit Talmor en De Verbinding in nauwe samenwerking met een aantal regelgevende en ondersteunende instanties – waaronder Nictiz en Perined – met een aantal eindgebruikers, experts, leveranciers en in een later stadium ook met de Taskforce transitie geboortezorg. Alle lopende programma’s worden betrokken bij de realisatie. Voorbeelden zijn “registratie aan de bron”, “Medmij”, “zorginformatiebouwstenen”, “PWD (eenheid van taal)”.
Het concept is ontworpen, het concept is bewezen, het is nu tijd voor starten van een pilot met drie VSV’s waarna de toepassing geïmplementeerd kan worden bij volgende VSV’s.
Voor de implementatie van het integrale dossier zijn er zes levels ontworpen. Met de naam ‘level’ wordt bedoeld: het totaal aan beschikbare functies in de betreffende fase. Te beginnen bij level één en bij uitbreiding van functies oplopend tot level zes.
De eerste stap in de realisatiefase is een live dossier implementeren in de drie pilot regio’s; als eerste in Amsterdam Oost-Centrum en Amsterdam West en daarna in regio Hoorn.
Binnen een tijdsbestek van twee maanden wordt in Amsterdam een zogenaamd ‘level 1’ dossier geïmplementeerd. Dit is een beperkt dossier waarbij het zorgnetwerk en XDS wel ingericht is, maar de documenten nog niet samengevoegd worden tot bijvoorbeeld een integrale zwangerschapskaart.
Gelijktijdig wordt gestart met de voorbereiding voor de implementatie van level 2 in Hoorn. Bij level 2 is er wel een integrale zwangerschapskaart. Voor de implementatie van level 2 in Hoorn wordt ingeschat dat een periode van circa vijf maanden nodig is. Op het moment dat level 2 geïmplementeerd wordt in Hoorn, kan ook Amsterdam het level 2 dossier in gebruik nemen. Voor de lange termijn worden vooralsnog zes levels voorzien.
Bij elk level wordt het implementatiedocument uitgebreid en verbeterd, waarna het toegepast kan worden bij de implementatie van volgende VSV’s.
Op dit moment is de lijst van de volgende VSV’s nog niet bekend.
- Er wordt gewerkt met bestaande technieken en methoden.
- Softwareleveranciers worden wel gevraagd aanpassingen te doen maar dat is minimaal en wordt bij voorkeur vermeden.
- Zwangere/moeder/kind centraal.
- De toepassing moet direct bijdragen aan de behoefte van de zwangere, zij moet de regie voeren over haar eigen gegevens.
- Eenmaal registreren aan de bron.
- De toepassing moet de behoefte aan het kopiëren van gegevens minimaliseren. De gegevens worden ingevoerd door de betrokken zorgverlener in het eigen systeem en zijn dan leesbaar voor een andere zorgverlener (volgens consent). Als al gegevens gekopieerd worden, moet duidelijk zijn dát het gekopieerd is.
- Ondersteunend aan integrale samenwerking.
- De toepassing moet geschikt zijn voor de het Multi Disciplinair Overleg (MDO).
- Zorgverleners hebben en houden de mogelijkheid te werken in hun eigen (huidige) systemen.
- De toepassing moet niet van de zorgverlener verlangen om met een andere toepassing te gaan werken. De zorgverlener is bekend met, en heeft vertrouwen in, de eigen toepassing.
- Oplossing moet duurzaam zijn: voldoen aan (IHE) internationale standaarden en aan wet- en regelgeving.
Het CareCodex concept is gebaseerd op de wens dat de informatie snel gevonden kan worden, bijvoorbeeld zodanig dat er één schermweergave is per zorgstap waarin alle gewenste informatie gestructureerd zichtbaar is. Die informatie kan afkomstig zijn van verschillende bronnen. Het eerste basis uitgangspunt, is de integrale zwangerschapskaart.
Er zijn drie varianten van ‘consumeren’ van data:
- Viewen van data
- Downloaden
- Importeren
Vooralsnog richten we ons met betrekking tot de eerste levels (de eerste stappen in de realisatiefase) op de viewer. Verdere ontwikkeling voor zowel downloaden en importeren is wel noodzakelijk.
Eén van de valkuilen van de mogelijkheid van informatie uitwisselen is dat er een grote hoeveelheid documenten doorgenomen moet worden waarbij de gewenste informatie gezocht moet worden. De samenstelling, opbouw en lay-out van de data is vooralsnog niet in overeenstemming met de wensen van de zorgverlener in relatie tot de zorgcontacten, de zorgstappen in het zorgproces voor de cliënt.
Hetzelfde kan overigens gezegd worden voor de weergave van data en informatie voor de patiënt of de cliënt zelf. Met het CareCodex concept wordt de IHE-XDS-techniek uitgebreid met extra middelen waardoor ook dit nadeel wordt opgeheven. Bovendien levert dit het bijkomende voordeel op dat leveranciers niet noodzakelijkerwijs XDS-compliant hoeven te zijn.
Met het CareCodex concept wordt de informatie per zorgstap verzameld en gestructureerd gepresenteerd. De zorgverlener weet dan exact waar welke informatie te vinden is.
Verder kunnen de zorgverleners blijven werken in de huidige applicaties waar zij al aan gewend zijn. De overgang naar het gebruik van deze methodiek is daarom relatief klein.
Een methodiek gebruikmakend van de regionale registers, gebaseerd op internationale standaarden volgens IHE (Integrating the Healthcare Enterprise) is bijzonder geschikt, net als het realiseren van interoperabiliteit – lees uitwisselbaarheid van patiënt- en cliënt informatie – tussen verschillende domeinen van de geboortezorg in Nederland.
Dit betekent dat ook zorgverleners vanuit verschillende regio’s informatie uit kunnen wisselen. De IHE-XDS methodiek leent zich voor uitbreiding met technieken om te zorgen dat alle leveranciers hieraan mee kunnen doen en de data – op welke manier dan ook aangeleverd – geselecteerd en overzichtelijk beschikbaar komt voor cliënten/patiënten en zorgverleners.
De algemene wereldwijde visie is dat de beelden en de data in de toekomst meer en meer gedeeld gaat worden via de techniek van IHE-XDS. Deze techniek is gebaseerd op de opslag van documenten op een relatief vrij te kiezen plek (repository) en de registratie van waar die documenten staan (registry). Onder documenten wordt verstaan: foto’s, teksten, echo, röntgen, filmpjes, data, etcetera.
De CareCodex methodiek is hierop gebaseerd en heeft deze aangevuld met oplossingen om data zodanig te beveiligen en te vertalen dat implementatie versneld kan worden en de veiligheid vergroot wordt.
Er wordt gewerkt met bestaande hardware. De registers staan in beveiligde netwerken die voldoen aan de hoogste normen. De repositories staan zoveel mogelijk in dezelfde beveiligde netwerken. Deze zijn niet zomaar te benaderen. Er is alleen toegang mogelijk vanuit het registry.
De data in de repositories is encrypted opgeslagen. Er staat geen data op de telefoon of laptop van de zwangere. Data staat centraal opgeslagen, ook als het van de patiënt of cliënt zelf is. Als de zwangere de telefoon verliest moet opnieuw de authenticatie van de persoon, het nummer en de telefoon uitgevoerd worden. Dit is de standaard methodiek van bijvoorbeeld Idensys.
De belangrijkste eisen zijn:
- Toegang controle, authenticatie en beveiliging van data;
Middels identiteit check van de zorgverlener (zoals bijvoorbeeld UZI-pas), identiteit check van de computer (zoals bijvoorbeeld server certificaat) en identiteit check van de zwangere (zoals bijvoorbeeld DigiD en/of Idensys), consent besturing volgens APPC-standaard. APPC is Advanced Patient Privacy Consents, APPC gaat verder dan BPPC (Basic Patient Privacy Consents). - Informatie voor de zwangere, en controle en regie bij de zwangere;
De zwanger moet haar eigen informatie kunnen inzien. De zwangere moet kunnen bepalen wie wat mag zien (consent), en de zwanger moet kunnen zien welke zorgverlener wat van haar gezien heeft. - Ondersteuning van de zorgverlener;
De informatie moet de zorgverlener snel helpen bij het verzamelen en presenteren van relevante informatie. - Ondersteuning van de organisatie;
De informatie moet bijdragen aan het overzien van de zorgpaden en de organisatie voorzien van managementinformatie. - Informatie voor statistiekbeheerders;
De informatie moet geanonimiseerd gebruikt kunnen worden voor het creëren van statistieken.
De wens is dat er een oplossing komt waarbij ieder met het eigen huidige softwaresysteem kán blijven werken, dat men wel met elkaar informatie kan delen, dat de zwangere haar informatie kan inzien, dat zij kan bepalen wie wat mag zien en dat zij ook kan zien, wie wat gezien heeft, wanneer en waarom.
Daarnaast moet de oplossing duurzaam zijn zodat het over 20 jaar ook gebruikt kan worden – net als de informatie die nu tot stand komt – en dat het onderdeel is van álle zorginformatie uitwisseling. Het gaat dus om meer informatie dan alleen om informatie die betrekking heeft op zwangerschap en geboorte. Gebruiksgemak en daarmee tijdwinst zijn een belangrijk aspect voor alle gebruikers. Ook al kan iedereen wennen aan tijdrovende en soms omslachtige werkwijzen, de wens om zoveel mogelijk aandacht en tijd beschikbaar te hebben voor klantcontact en inhoudelijk zorg verlenen is groot en groeit alleen nog maar.
Binnen de geboortezorg is bij alle zorgpartijen grote behoefte patiënt- en cliëntinformatie te delen. Er zijn aanwijzingen te over dat het voorkomen van informatieverlies bij overdracht van zorg tussen de zorgverleners onderling een belangrijke bijdrage aan kwaliteitsverbetering betekent.
De veelheid van betrokken partijen bij de zorg rondom een zwangere betekent een complex netwerk van applicaties die op een adequate wijze met elkaar verbonden moeten worden om betrouwbaar, effectief en efficiënt informatie te delen. Er is behoefte aan gestructureerde informatie op het moment dat het gewenst is. Kortom: de juiste informatie, op het juiste moment.
Voor de ondersteuning van een zwangere zijn meerdere zorgverleners betrokken; verloskundigen, gynaecologen, echoscopisten, kraamverzorgenden, laboranten et cetera.
Veel van de informatie over de zwangere wordt niet gedeeld met andere zorgverleners of met de cliënte of patiënte zelf. Als in de huidige situatie informatie gedeeld wordt kan dat rechtstreeks verstuurd worden via een fax, via veilige mail of via de zwangere zelf (op papier). Door zowel de zorgverleners als de zwangere zelf is de wens uitgesproken relevante informatie – digitaal – te delen. Dit voorkomt het missen van informatie op cruciale momenten en rekent af met onnodig dubbel werk en vermindert daarmee fouten en dus onjuiste informatie.
Voorwaarde is dan wel dat het veilig is, dat er toestemming moet zijn van de zwangere, dat de zwangere kan zien wie wat gezien heeft, en dat de informatie correct is en vooral leesbaar, zowel voor de betrokken zorgverlener als voor de zwangere. Probleem daarbij is dat verschillende zorgverleners ook verschillende softwaresystemen gebruiken, en dat de softwareleveranciers in een aantal gevallen niet kunnen (en soms niet willen) meewerken met het aanpassen van de systemen.
Als oplossing wordt er soms bedacht gezamenlijk te werken in één centraal systeem, bijvoorbeeld van een ziekenhuis, maar dan moet er nog steeds met andere betrokkenen gecommuniceerd kunnen worden. Het doel was om een oplossing te bedenken die aan al deze wensen en eisen voldoet.
Talmor en De Verbinding zijn het initiatief gestart voor een integraal dossier voor de geboortezorg.
In 2015 is door Talmor onderzoek gestart naar de status van het PWD en de mogelijkheden voor een integraal dossier voor de geboortezorg. Na onderzoek en ontwikkeling van een concept zijn er in 2016 drie test sessies geweest als proof of concept.
Verder is het nu tijd om vast te stellen welke activiteiten en financiële stromen onderdeel uitmaken van het commerciële domein en welke van het publieke domein. Dit leidt er onder andere toe dat het faciliteren van deze ontwikkelingen op korte termijn niet langer deel uitmaakt van Talmor of De Verbinding, maar onder gebracht wordt in de Stichting CareCodex.
Als u graag meer informatie ontvangt kunt u contact opnemen met Stichting CareCodex.
Wij zijn gevestigd op:
Andreas Bonnstraat 24hs
1091 AZ Amsterdam
T: 020-33 46 050
E: carecodex@carecodex.org
I: www.carecodex.org
Het concept is ontworpen, het concept is bewezen, het is nu tijd voor starten van een pilot met drie VSV’s waarna de toepassing geïmplementeerd kan worden bij volgende VSV’s.
Voor de implementatie van het integrale dossier zijn er zes levels ontworpen. Met de naam ‘level’ wordt bedoeld: het totaal aan beschikbare functies in de betreffende fase. Te beginnen bij level één en bij uitbreiding van functies oplopend tot level zes.
De eerste stap in de realisatiefase is een live dossier implementeren in de drie pilot regio’s; als eerste in Amsterdam Oost-Centrum en Amsterdam West en daarna in regio Hoorn.
Binnen een tijdsbestek van twee maanden wordt in Amsterdam een zogenaamd ‘level 1’ dossier geïmplementeerd. Dit is een beperkt dossier waarbij het zorgnetwerk en XDS wel ingericht is, maar de documenten nog niet samengevoegd worden tot bijvoorbeeld een integrale zwangerschapskaart.
Gelijktijdig wordt gestart met de voorbereiding voor de implementatie van level 2 in Hoorn. Bij level 2 is er wel een integrale zwangerschapskaart. Voor de implementatie van level 2 in Hoorn wordt ingeschat dat een periode van circa vijf maanden nodig is. Op het moment dat level 2 geïmplementeerd wordt in Hoorn, kan ook Amsterdam het level 2 dossier in gebruik nemen. Voor de lange termijn worden vooralsnog zes levels voorzien.
Bij elk level wordt het implementatiedocument uitgebreid en verbeterd, waarna het toegepast kan worden bij de implementatie van volgende VSV’s.
Op dit moment is de lijst van de volgende VSV’s nog niet bekend.
Stichting CareCodex is een stichting zonder winstoogmerk en wil de zorg in Nederland en daarbuiten verbeteren door transparante, veilige, digitale informatie-uitwisseling tussen zorgverleners en cliënt/patiënt mogelijk te maken. De cliënt/patiënt staat daarbij bovenaan in de hiërarchie van eindgebruikers en voert regie over zijn of haar persoonlijke gegevens en informatie, waarbij zijn of haar privacy en zelfbeschikking geborgd zijn.
Stichting CareCodex bevordert (de verbetering van) de kwaliteit van de zorg in Nederland en daarbuiten door middel van het ontwikkelen, implementeren en onderhouden van een route en methodiek voor het integraal uitwisselen van informatie tussen zorgverleners en cliënt/patiënt.
De stichting stelt zich ook tot doel een leefomgeving te stimuleren en randvoorwaarden en omstandigheden te ontwikkelen waardoor data security, dataprivacy en de controle daarop voor individuele patiënten en cliënten geborgd zijn.